Dla mamy

Obiecalam po polsku, tylko klawiatury polskiej nie mam wiec bedzie brzydko bez fontow :)
Wszystko jest super. Chyba nie sprawilo mi trudnosci odnalezienie sie tutaj i zbyt duzo jak na razie nie przeplacilam za nic. Ucze sie codziennie wiec na koncu bede juz prawie "localsem".
Wietnamczycy maja inna mentalnosc od naszej i jak juz to sie zrozumie, to mozna sie dopasowac i z latwoscia ich "ogarnac". Generalnie sie do mnie usmiechaja i zagaduja. Jezeli chcesz cos zalatwic, to rowniez w duchu wietnamskim, znaczy bez pospiechu i nachalnosci. Zazwyczaj widzac bialasa robi sie w urzedzie, na przystanku czy w sklepie zamieszanie, i ludzie chca albo byc pomocni od razu, albo musisz poczekac az ktos nabierze smialosci do sprawdzenia swojego angielskiego. Pewnie mi tez byc sie nie chcialo gimnastykowac jezyka z obcymi...W Polsce obsluga klienta jest wcale nie zawsze lepsza, a tam gdzie nie ma wymuszonych korporacyjnie standardow to pies z kulawa noga sie nie zainteresuje obcokrajowcem, ktorego w dodatku nie rozumie.



A propos psa... Psow jest nawet sporawo, ale wiekszosc dosc mizernie wyglada.  Oprocz jednej z pagod, ktore przypadkiem odwiedzilam dzis po poludniu po drodze miedzy sklepami telefonicznymi, tam pieski wygladaly znacznie lepiej i bylo ich chyba z dziesiec...Smiesznie wygladalo bo niektore spaly gdzie popadnie, na przyklad na posadzce przed posagiem gdzie ludzie sie modlili :).
Nie wyobrazam sobie psa spacego pod oltarzem w kosciele katolickim...tutaj wszystko wydaje sie byc blizej ludzi. Moze dlatego ze wszyscy sa tak scisnieci i zyja na malej przestrzeni, znakomicie sie umieja dzielic.

W kazdym razie radze sobie dosc samodzielnie, nikt nie musial mnie dotad ratowac, pod kola motocykla nie wpadlam, ugryzienie lokalnego komara mam juz za soba, jedzenie z tubylcami na ulicy tez.
Trzymaj kciuki za pobyt na prowincji, jutro opuszczam metropolie i bede jechac wzdluz wybrzeza.
Skosne buziaki z Saigonu.


PS. A sajgonek nie sprobowalam.. nawet przechodzilam kolo jednej apetycznej budy, ale w ogole nie chce mi sie tutaj jesc...